” یَا أیُّها الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَِّذینَ مِن قَبلِکُم تَتَّقُونَ”

” ای کسانی که ایمان آورده اید! روزه برشما مقرر گردید، همان گونه که بر کسانی که بر کسانی که پیش از شما بودند مقرر شده بود، باشد که پرهیزگار شوید”

مهم ترین اثر روزه تقوا وخداترسی، در ظاهر وباطن است. روزه، یگانه عبادت مخفی است. نماز، حج، جهاد، زکات وخمس را مردم می بینند؛ اما روزه دیدنی نیست. روزه، اراده انسان را تقویت می کند. کسی که یک ماه نان وآب وشهوت خود را کنترل کرد، می تواتد نسبت به مال وناموس دیگران نیز خود راکنترل کند. روزه، باعث تقویت عاطفه است، کسی که یک ماه مزه گرسنگی را چشید، دردآشنا می شود ورنج گرسنگان را احساس ودرک می کند. رسول خدا (ص) فرمودند: “روزه ، نیمی از صیر است .”

در وسائل الشیعه برای اخلاق روزه دارمی خوانیم:

“روزه دار باید از دروغ، گناه، مجادله، حسادت،  غیبت، مخالفت با حق، فحش و سرزنش وخشم ، طعنه وظلم ومردم آزاری، غفلت، معاشرت با فاسدان، سخن چینی وحرام خواری، دوری کند ونسبت به نماز ، صبر وصداقت داشته وبه یاد قیامت توجه خاص داشته باشد.”

شرط حضور در این مهمانی ، فقط تحمل گرسنگی نیست. در حدیث می خوانیم : ” کسی که از اطاعت رهبران آسمانی سرباز زند ویا در مسائل شخصی وخانوادگی با همسرش بدرفتار ونامهربان باشد ویا از تامین خواسته های مشروع او خودداری کند ویا پدر ومادرش از او ناراضی باشند، روزه او قبول نیست وشرایط این ضیلفت را به جای نیاورده است.”

روزه گر چه فوائد ومنافع طبی از قبیل دفع واز بین بردن مواد زاید بدن را دارد؛ اما سحرخیزی ولطافت روح واستجابت دعا در ماه رمضان چیز دیگری است ومحروم واقعی کسی است که از این همه خیر وبرکت محروم باشد.