…اساساً روح که بزرگ شد تن به زحمت می افتد ، و روح که کوچک شد تن آسایش پیدا می کند…

                      و اذا کانت النفوس کبارا                            تعبت فی مرادها الاجسام

می گوید وقتی که روح بزرگ شد، جسم وتن چاره ای ندارد جز آن که به دنبال روح بیاید ، به زحمت بیفتد و ناراحت شود.

روح کوچک به دنبال خواهش های تن می رود ، هر چه را تن فرمان بدهد اطاعت می کند. روح کوچک به دنبال لقمه برای بدن می رود ، اگرچه از راه دریوزگی و تملق و چاپلوسی باشد. روح کوچک دنبال پست و مقام می رود ، ولو با گرو گذاشتن ناموس باشد.

روح کوچک تن به هر ذلت و بدبختی می دهد ، برای اینکه می خواهد در خانه اش مبل یا فرش داشته باشد ، آسایش داشته باشد ، خواب راحت داشته باشد.

…روح وقتی بزرگ شد ، خواه ناخواه باید در روز عاشورا سیصد زخم به بدنش وارد شود. آن تنی که در زیر سم اسب ها لگدمال می شود ، جریمه ی یک روح بزرگ را می دهد ، جریمه حق پرستی را می دهد ، جریمه روح شهید را می دهد.

حماسه حسینی جلد ۱