حرف هاي تنهايي
خداوندا

به تو روي آوردم چون يگانه معبود عالمي از خود مرانم من بي تو هيچم و با نام تو همه چيــز، دست نياز به سوي تو آورده‌ام تومهرباني و دست گيــرنده مستمنــدان لطف و کرمـت را از من دريــغ مدار، از عالمت حيــرانم و در خـــود سرگردان باحالتي پريشان به درگاهت نالانم و از ديده گريان و همه جا به سوي تو روان تو کريمي و بزرگوار رحيمي و بخشاينده روح روان، از بندگان ناآگاهت در گذر و روح آنان را به سعادت راهنمايي فرما و هر آنچه از عالم کبريايي خواهي بر جسم عنايت فرما چون هر دردي که از سوي تو رسـد رحمت است وتحمّل آن را دارم.
خدايا به عظمت تو سر تعظيـــم فرود مي آورم و از تو ميخــواهم که مرا جــزو بندگان مقرّب درگاه خويش منظور فرمايي.
و از روي لطف و کرمت ارواح پاک را براي هــدايت بر من نازل فرمايي تا رستــگار شوم، تو بزرگي و سزاوار ستايش و تکريم.
خدايا
پيشاني بر خاک تو مي گذارم چون سجده سزاوار بزرگي و عظمت توست.
تو مالک جان و تن بندگاني و همه حقايق رامي داني و هرآنچه بخواهي بر بندگانت روا مي داري.
ابد و ازل از توست و چراغ هر دانش و معرفتي از تو روشن است.
برمن سعادت شناخت و بندگي عنايت بفرما چون تو اصل کائناتي ومن ذره‌اي از حيات، تو در عالم غيبي و بندگانت پر از عيب ، عيوبم را بنمايان تا در رفع آنها کوشا باشم.
در اين دنيا از تو چيزي غير از عزت و شرف و بي نيازي نمي خواهم، تو رحيمي و رحمان من محتاجم و فقيري درمانده برسر کويت مرا درياب و از درگاه خود مران.
به رحمت صفاتت اگر تقصيري دارم از آن در گذر و در زندگي پس از مرگ آرامش ابدي عنايتم فرما.