آغاز به یکتایی او
تو، بامنی ازاین پس وتنها همین بس است                              این سهم از تمام زمان وزمین بس است
تو، بامنی وهر نفست هستی مرا                                           تالحظه لحظه ی نفس واپسین بس است
سهم من از بهشت ، تویی کوثرزلال                                      اینکه به آیه های تودارم یقین بس است
دست تو،دردودست تهی دست من ،چه خوب                           این گنج بی مضایقه درآستین بس است
قلب مراکه ازهمه ی خاک خسته بود                                      پرواز باتوای پری نازنین بس است
درکلبه محقر من نه !چراغ نیست                                          رخسار ماهتاب تو ای مه جبین بس است
ای روزگار !سهم من از خارزار تو                                      یک شاخه گل شده است که بی خار ،این بس است
بهشت ازرایحه دلنواز ،سرمست می شود .جشنی برپاست ازانبوه فرشتگان وکائنات . برمنبری از نور وروشنایی ،جبرذییل خطبه می خواند وزندگی آغاز می شود .
طوبی ،دل انگیزترین نغمه اش راشاد باش می فرستد . صدایی می شکوفاند جان ها را وشاید خداست که برای این عروس وداماد پیام می فرستد . خانه وحی مهبوط فرشتگان است . مدینه ، شادی این دقایق مقدس راپشت در خانه ،به وجد آمده است .از میان تمام مردان عرب ، تنها مدال همسری فاطمه ،گردن آویز علی می شود واز راز عشقی بزرگ خبر می دهد ، دودریا به هم می پیوندنددر قداستی بی نظیر ، دوعلم وحلم ، علی وفاطمه ،تاجهان به خنکای وجودشان به ساحل آرامش برسند.