Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> راه‌هاي جلب توجّه امام زمان(ع)

جلب توجّه مهدي فاطمه(ع) راه دارد. خدا مي‌داند  امام زمان خيلي رؤف‌اند و زود مي‌شود توجّه‌شان را جلب کنيم. سلام، جواب دارد، بي‌جواب نيست. اگر کسي جدّي به کسي سلام کرد، جواب هم مي‌شنود. ما در نمازهايمان، دستِ کم، روزي پنج مرتبه مي‌گوييم:

«السّلام علينا و علي عبادالله الصّالحين» آيا امام زمان هم اين سلام را در نمازشان مي‌فرمايند يا نه؟ بله! امام زمان هم اين سلام را مي‌فرمايند و به بندگان صالح خدا، سلام مي‌دهند. حضرت به [همة] واجبات و متسحبّات عمل مي‌کنند. اصلاً سلامِ کامل و تمام عيار را حضرت(ع) مي‌دهند. اين «السّلام علينا و علي عبادالله الصالحين، يعني چه؟ يعني سلام بر ما و همة بندگان صالح خدا! يک وقت است من و شما اين سلام را مي‌گوييم، يک وقت امام زمان(ع). پس بندگان صالح در همين دنيا مشمول سلامِ حضرت ولي‌عصر(ع) مي‌شوند.

اگر ما به امام زمان(ع) دعا کنيم، حضرت هم به ما دعا مي‌کند. دعاي امام زمان مُستجاب است از خدا بخواهيم «اللهمّ هب لي رأفته و رحمته و دعاه…»5؛ خدايا مرا مشمول رأفت، رحمت، و دعاي امام زمان(ع) قرار بده»!

روشن شدن قلب‌ها و طهارت دل‌ها که بر اثر محبّت خدا مي‌آيد، به واسطة اتصال و پيوند به مقام ولايت است و راه آن توجّه است؛ توجّه مداوم. بايد بگويم انسان بدون متوسّل شدن به حجّت وقت، هيچ کاري نمي‌تواند بکند. اگر ارتباط بر قرار شد قلب نور مي‌گيرد و انسان با نور و چراغ بهتر پيش مي‌رود. انسان متوسّل با نور ولايت پيش مي‌رود هر موجود ضعيفي حتماً بايد تکيه‌گاهي و پناهگاهي داشته باشد که از او استمداد کند. انسان هم، چون ضعيف آفريده شده حتماً بايد در همة مطالب معتصم به حق و اولياي حق و معتصم به امام زمان(ع) باشد. امام زمان قدرتمندترين قدرتمندان در عالم امکان است، واسطة فيض خداست، تمام فيض‌ها به وساطت او بايد افاضه شود. خدا از مجراي امام زمان(ع) خواسته است که مردم با او ارتباط داشته باشند. انسان اگر خواست با خدا و مقام ولايت اتّصال پيدا کند، راه آن آسان است. خيلي آسان، و آن توجه به خداست، توجّه هم [امري] اختياري است. همان لحظه که حقيقتاً در سرّ و قلبش به ياد خدا مي‌افتد، همان لحظه که توجه به امام زمان(ع) پيدا مي‌کند، همان وقت، سيم متصل مي‌شود. و روح مطلب و اساس کار همين برقراري ارتباط با خدا و اولياي خداست.

به قول آن آقايي که مرحوم شده و به خواب کسي آمده و گفته بود: «شما هم مثل من عمل کنيد تا بعد از مرگ خوشتان باشد»، پرسيده بود: چه کار کنم؟ گفته بود: پيوندتان را با امام زمان(ع) قرص و محکم بکنيد، توسّلات شما به امام زمان(ع) قطع نشود.

دو چيز را هم اسم برده بود که يکي از آن دو که الان در ذهنم هست، نماز توسل به امام زمان(ع) بود که اين نماز را حتماً بخوانيد؛ مثل اينکه خود آن مرحوم اين برنامه را داشته، آن ديگري را فراموش کرده‌ام.

ولايت دو بُعدي است: از خصوصيات اهل تقوا اين است که ولايت آنها دو بعدي است؛ يعني به واسطة جذب محبّت و ولايت، دو طرف نسبتِ به هم علاقمند مي‌شوند. يعني اگر شخصي متّقي و شيعة واقعي دوستدار امام زمان خودش باشد، محال است که امام زمان او را دوست نداشته باشد. لذا مي‌بينيم که ائمه(ع) نسبت به آنهايي که واقعاً اهل تقوا بودند چقدر اظهار محبّت مي‌کردند و چقدر آنها را دوست داشتند. معامله‌هايي که با آنها مي‌کردند که کاشفِ از اين است که امام حدّ اعلاي محبّت را نسبت به آنها داشته‌اند؛ مثلاً سيّد بحرالعلوم يکي از قضايايش که مولاي سلماسي نقل مي‌کند اين است که مي‌گويد:

يک روز در مجلس درس سيّد، يکي از حاضرين سئوال کرد: «آيا در [عصر] غيبت امکان دارد کسي تشرّف حاصل بکند؟ سيّد سرش را زير انداخت، گويا با خودش صحبت مي‌کرد، سپس گفت: «ما اجيب له و قد ضمنّي ـ صلوات الله عليه ـ الي صدره؛6 من به اين آقا چه پاسخي بدهم و حال آنکه حضرت مرا به سينة خود چسباندند.
تا محبّت نباشد چنين چيزي مي‌شود؟ اين چقدر عنايت است؟ چقدر لطف است؟ چقدر سيّد را دوست مي‌دارند که او را به سينة خود مي‌چسبانند؟

سيّد بحرالعلوم آن‌قدر به حضرت(ع) نزديک بوده که از اصحاب سرّ و مخزنِ اسرار آن حضرت بوده است. همة ائمه(ع) اصحاب خاصّ و اصحاب سِرّ داشته‌اند. در هر زمان عدّه‌اي بوده‌اند که روابط خصوصي با ائمّه(ع) داشته‌اند تا حدّي که صندوقچة سرّ امام مي‌شوند. حالا هم همين‌طور است. مرحوم حاجي نوري صاحب نجم‌الثاقب مي‌گويد: «اگر بخواهيم قضاياي مرحوم بحرالعلوم(ره) را جمع کنيم، خودش کتابي مي‌شود». يعني اين‌قدر ايشان تشرّف داشته‌اند.