در اهميت دوران انتظار همين بس که دشمنان، آن‏را مانع تسلط خود بر مسلمانان برشمرده‏اند: «ميشل فوکو، کلر برير، در بحث مبارزه با تفکر مهدي باوري: ابتدا امام حسين عليه السلام و بعد امام زمان (عج) را مطرح مي‏کنند و دو نکته را عامل پايداري شيعه معرفي مي‏کنند .

نگاه سرخ و نگاه سبز در کنفرانس «تل آويو» هم افرادي مثل برنارد لوييس، مايکل ام جي . جنشر، برونبرگ و مارتين کرامر بر اين بحث‏خيلي تکيه مي‏کنند . آن‏ها در تحليل انقلاب اسلامي، به «نگاه سرخ‏» شيعيان، يعني عاشورا و «نگاه سبز» شان يعني انتظار مي‏رسند . جمله‏ي مشهوري دارند که «اين‏ها به اسم امام حسين قيام مي‏کنند و به اسم امام زمان (عج)، قيام‏شان را حفظ مي‏کنند .

دشمن به اهميت مديريت‏شيعه آن‏هم زماني که رهبر آن غايب و از نظرها پنهان است، پي برده‏اند و به همين منظور اقداماتي در اين رابطه انجام داده‏اند و سناريوهاي متعددي را جهت تضعيف و نابودي اين انديشه‏ي مقدس طراحي کرده و متناوبا به اجرا گذارده‏اند .

از آن جمله، دخالت مستقيم و حمايت از پروسه‏ي «شخصيت پردازي و مهدي تراشي ، تخريب پايه‏ي فکري «مهدي باوري‏» از طريق ژست‏هاي علمي و به ظاهر شرق‏شناسي، پرورش و حمايت از سرسپرده‏هاي داخلي مانند احمد کسروي، شريعت‏سنگلجي، سلمان رشدي و اخيرا احمد الکاتب، انتشار تبليغات مسموم رسانه‏اي، امپراتوري اهريمني رسانه‏هاي استکباري و بمباران تبليغاتي توپ‏خانه‏هاي صوتي و تصويري ژورناليستي نظام سلطه، يکي از قوي‏ترين ابزارهاي کودتاي فکري و شست‏وشوي مغزي توده‏هاست .

در واپسين دهه‏هاي قرن بيستم، هجومي از اين نوع را عليه ايده‏ي «ظهور مهدي موعود» شاهد بوديم . در سال 1982 ميلادي، سريالي با نام «نوستر آداموس‏» به مدت سه ماه متوالي از شبکه‏ي تلويزيوني آمريکا پخش شد . اين فيلم سرگذشت‏ستاره شناس و پزشک فرانسوي به نام «ميشل نوستر آداموس‏» بود که نزديک به 500 سال قبل مي‏زيسته است .

اين سريال، پيشگويي‏هاي وي را درباره‏ي آينده‏ي جهان به تصوير کشيده بود که مهم‏ترين آن‏ها پيش‏گويي وي درباره‏ي ظهور نواده‏ي پيامبر اسلام در مکه مکرمه و متحد ساختن مسلمانان و پيروزي بر اروپاييان و ويران کردن شهرهاي بزرگ سرزمين جديد (آمريکا) بود .

هدف از اين مانور تبليغاتي، به تصوير کشيدن چهره‏اي خشن، بي رحم، ويران‏گر و گرفتار

جنون قدرت از مهدي موعود و تحريک و بسيج عواطف ملل غربي عليه اسلام و منجي

موعود آن و در کوتاه مدت، بستر سازي رواني بود .