اصول اوليه گياهخواري

گياهخواري عملا به حذف گوشت يا برخي محصولات با منشا حيواني، بسته به درجه گياهخوار بودن از رژيم غذائي اطلاق مي شود.
انواع متفاوتي از گياهخواري وجود دارد که هريک منافع و البته مشکلات مربوط به خود را دارند.
اولين نوع از سه روش عمده آن که رايج ترين آنهاست روش ovo-lacto مي باشد.
گياهخواران اوو – لاکتو هيچ گونه گوشتي (گوشت قرمز ، ماکيان ، غذاهاي دريايي) نمي خورند ، اما تخم مرغ و محصولات لبني را مصرف مي کنند.

گروه دوم به Lacto معروفند.

گياهخواران گروه لاکتو گوشت و تخم مرغ نمي خورند اما لبنيات را در برنامه غذائي خود دارند.
آخرين گروه با سخت ترين رژيم غذائي ، Vegans هستند.
گياهخواران وگان، گوشت، تخم مرغ، لبنيات، غذاهاي حاوي محصولات جانبي حيواني و حتي عسل نمي خورند.
اين گروه حتي از محصولات چرمي، پشمي، پوست خرگوش، ابريشمي، يا هرگونه محصول بدست آمده از حيوانات استفاده نمي کنند.
علاوه بر اين افرادي هستند که ترجيح مي دهند گوشت قرمز نخورند اما از گوشت ماکيان و غذاهاي دريايي استفاده مي کنند.
از جمله گروهي بنام نيمه گياهخواران semi-vevetarian که محصولات لبني ، تخم مرغ ، مرغ و ماهي مصرف مي کنند اما گوشت ديگري نمي خورند.
گروه ديگري هم به نام پسکو pesco-vegetarian از فرآورده هاي لبني، تخم مرغ، و ماهي تغذيه مي کنند اما از انواع ديگر گوشت پرهيز مي کنند.
برخي گياهخواران رژيم ميوه خواري دارند (frutarians) که در واقع نوعي رژيم وگان است و در آن مصرف غذاهاي پخته به حداقل مي رسد و بيشتر از ميوه هاي خام ، خيار و گوجه ، و نيز از دانه ها استفاده مي شود.
اين گروه تنها ان دسته از خوراکيهاي گياهي راانتخاب مي کند که چيدن آنها منجر به مرگ گياه نشود. و بالاخره جوانه خواران (sproutarians) نيز در ميان اين گروه ديده مي شوند که عمدتا از جوانه ها، دانه ها ، و برنج تغذيه مي کنند.

اما چرا برخي از افراد رژيم گياهخواري را برمي گزينند؟

شايد مهمترين دليل آن تمايل به دريافت غذاي سالم تر ، ابراز مخالفت با سوء رفتار با حيوانات اهلي و صدمه زدن به محيط زيست باشد.
رژيم گياهخواري به جلوگيري از سرطان ، بيماري هاي قلبي ، عدم افزايش فشار خون و عدم بازگشت ديابت کمک مي کند.
بارها و بارها شنيده ايم که مصرف کمتر گوشت احتمال حمله قلبي را تا 50 درصد کاهش مي دهد و رژيم غذايي يک وگان تا 90 درصد موجب تقليل آن مي شود.
همچنين رژيم غذايي گياهي احتمال بيماري هاي مربوط به اشريشيا کلي ( يک باکتري روده اي گرم منفي) و باکتري هايي را که اغلب طي بازرسي گوشت از آنها غفلت مي شود ، کاهش مي دهد. سالانه بسياري از افراد در اثر مصرف گوشت آلوده بيمار مي شوند.
گياهخواران معتقدند براي تهيه محصولات غذائي حيوانات را در بدترين شرائط نگهداري کرده،آنها را با آهن داغ مارک دار نموده و در نهايت بيرحمانه مي کشند.
تغديه نامناسب ، تزريق آنتي بيوتيک هاي مضر ، و وادار نمودن آنها به رشد سريع از ديگر موارد شرائط نگهداري اين حيوانات است.
رشد سريع فرصت کافي نمي دهد که اندام هاي حياتي آنها به اندازه رشد بدنشان برسد. اغلب در قفس ها محکم بسته شده اند و قادر به حرکت نيستند. از سوي ديگر استفاده روز افزون از حيوانات اهلي به محيط زيست صدمه وارد مي کند.
اکنون گياهخواري بعنوان يک رژيم غذائي بيشتر از گذشته به جوامع راه يافته است.
لازم به ذکر است که رژيم گياهخواري تنها به خوردن سالاد محدود نمي شود و از تنوع بسيار زيادي برخوردار بوده و از لحاظ کيفيت غذائي نيز اطمينان لازم را به مصرف کننده مي دهد.
در فهرست زير به برخي مواد غذائي در رژيم غذائي گياهخواري و عناصر موجود درآنها اشاره شده است:

پروتئين:
عدس ، مصولات لبني کم چرب، دانه ها ، انواع نخود ، آجيل.
آهن:
آهن به دو شکل همي (heme) و غير همي(non–heme) وجود دارد که نوع اول آهن متصل به رنگدانه هم است و از غذاهاي حيواني تامين مي شود، ونوع دوم آهني است که فاقد اين رنگدانه مي باشد.
غذاهاي گياهي حاوي اين نوع آهن هستند و نوع همي آن را ندارند.
اما نکته مهم اين است که نوع غير همي کمتر از نوع همي بوسيله بدن جذب مي شود.
جذب آهن از غذاهاي گياهي 10-1 درصد و از غذاهاي حيواني 20-10 درصد مي باشد.
به همين جهت براي افزايش جذب آهن از غذاهاي گياهي مصرف همزمان يک منبع ويتامين «ث» مانند آب پرتقال ،سبزيجات داراي برگ تيره، گل کلم ، گوجه فرنگي يا مرکبات ، به گياهخواران توصيه مي شود.
منابع عمده آهن در رژيم گياهخواري عبارتند از: باقلاي خشک، اسفناج، سبزيجات برگ دار، سبزيجات تيره، دانه ها ، حبوبات ، همه انواع نان گندم، تخم مرغ، گياهان تيره نخود يا حبوبات بويژه عدس و لوبياي قرمز، زردآلو و انجير.

روي:
همه انواع دانه ها، نان گندم، انواع بنشن، آجيل، تخم مرغ، عدس، مخمر آبجو، سبزيجات، جوانه گندم.

ويتامين ب 12:
محصولات لبني، برخي انواع مخمر هاي غذائي, و سبزيجات دريائي.

کلسيم:
کلم سبز، بروکلي، کلم پيچ ، محصولات لبني کم چرب ، شلغم، کنجد، مغز بادام، عصاره سوياي غني شده، دانه ها، آجيل ، بنشن ، جوانه ها، تخمه آفتاب گردان، ميوه هاي خشک و آب پرتقال غني شده با کلسيم.

پروتئين:
در گياهخواران بويژه گروه اوو- لاکتو پروتئين مورد نياز با مصرف انواع دانه ها مانند دانه کنجد، تخمه آفتاب گردان؛ انواع آجيل مثل بادام و بادام زميني؛ حبوبات ها مانند عدس و باقلا؛ غلاتي مانند گندم، پاستا، جو دوسر، ذرت شيرين ، بلال ، برنج ، چاودار ؛ انواع تخم ها و محصولات لبني تامين مي شود.

گياهخواران بايد توجه داشته باشند که پروتئيني کامل است که 8 اسيد آمينه ضروري را دارا باشد در غير اينصورت کامل نيست و اکثر محصولات گياهي فاقد پروتئين کامل هستند بنابراين بايد انواع آنها مصرف شود تا اين اسيد هاي آمينه تامين گردد.

پتاسيم:
بهترين منبع پتاسيم موز است. گرچه اسفناج و سيب زميني شيرين نيز منابع گياهي خوبي براي آن هستند.
خوردن غذاهاي گياهي و کم چرب و پرهيز از مصرف چربي ها بويژه انواع اشباع شده که به مقدار زياد در غذاهاي حيواني يافت مي شوند ، سالهاست توسط متخصصين بهداشت و سلامتي به افراد توصيه مي شود.
اما از طرفي هم ، مصرف هردونوع گروه مواد غذائي اعم از گياهي و حيواني البته در مقادير متفاوت ، فوائد خاص خود را دارند و توصيه مي شوند.
بدين معني که مصرف غذاهاي گياهي اعم از سبزيجات ، ميوه ها، نان، حبوبات، و… در وعده هاي بيشتر و مصرف غذاهائي با منشا حيواني از جمله گوشت ، تخم مرغ ، و… در وعده هاي کمتر براي تامين مواد موردنياز بدن لازم است.
براي مثال گوشت و جگر منبع سرشار ازآهن هستند و براي کودکان و نوجوانان مفيدند ، اما مصرف آنها بايد با دقت نظر و بميزان کافي و نه بيش از اندازه صورت گيرد.
علاوه بر اينکه براي برخي افراد بويژه بزرگسالان و سالمندان استفاده کمتر از اين نوع غذاها ومصرف بيشتر غذاهاي حاوي فيبر ، سبزيجات و ميوه ها توصيه مي شود.
همچنين نقش مصرف غذاهاي گياهي و ميوه ها که محتوي فيبر هستند و کاهش مصرف غذاهاي چرب ، گوشت قرمز در جلوگيري از انواع سرطان به اثبات رسيده است.
اين مطلب که گياهخواري يا افزايش وعده هاي غذائي گياهي نسبت به انواع حيواني، از چاقي، افزايش فشار خون ، کلسترول مضر خون و… جلوگيري مي کند نيز بر کسي پوشيده نيست.
اما بايد توجه داشت که رژيم غذائي هر چه محدود تر شود ، کسب همه عناصر مغذي موردنياز بدن دشوارتر خواهد شد.
اگر کسي رژيم گياهخواري را برمي گزيند ، لازم است بسيار دقت کند تا برنامه ريزي مناسبي را اتخاذ نمايد. براي مثال گروهي که لبنيات يا گوشت نمي خورند با بزرگترين خطر تغذيه اي مواجهند چرا که بسياري عناصر غذائي مهم از جمله انواع ويتامين ها عمدتا يا تقريبا بميزان فراوان در غذاهاي حيواني موجودند.
لذا به اين افراد توصيه اکيد مي شود که در رژيم غذائي خود از انواع مواد با منشا گياهي که پيش از اين از آنها نام برده شد استفاده کنند.
برخي محققين معتقدند گياهخواري در صورتي که کامل و متعادل باشد تامين کننده مواد مورد نياز بدن بوده و رژيم سالمي محسوب مي گردد ، اما گروهي ديگر با اين نظر مخالفند.
به هر حال محققان ، مصرف انواع غذاهاي گياهي را به گياهخواران توصيه مي کنند تا بدين وسيله مواد موردنياز بدنشان تامين شود و آنها را از مصرف يک يا چند نوع غذاي محدود بر حذر مي دارند.
INTERNET ARTICLES.COM
vegetarian-diet.info


موضوعات: خواص ميوه ها
   پنجشنبه 21 اردیبهشت 1391نظر دهید »


تاريخ شروع گياهخواري با تاريخ پيدايش انسان ها در روي زمين آغاز شده است و چنانچه از روي علوم ثابت شده انسان هاي اوليه در جنگلهاي گرمسيري مي زيسته وخوراک آنها ميوه درختان بوده و ميليونها سال با همان خوراک مي زيسته اما به واسطه پيش آمدهاي ناگهاني مانند زمين لرزه ، سيل و غيره ناگزير شد که به نواحي ديگري کوچ نمايد و به تناسب تغييرات آب و هوايي و کمياب شدن ميوه ها و به علت گرسنگي ناگزير شده است که گوشت جانوراني را که براي دفاع از خود مي کشته بخورد و پس از کشف آتش اين عادت را حفظ نموده است. بودا ، زرتشت ، فيثاغورث ، سقراط ، افلاطون ، مولانا و عطار نيشابوري از جمله افرادي هستند که گياهخوار بوده و به شاگردان و پيروان خود اين شيوه را توصيه نموده اند.

گياهخواري چيست؟
در مقابل اصطلاح رژيم همه چيز خواري Omniveorous Diet  که شامل تمام منابع حيواني و گياهي مي باشد رژيم گياهخواري يا Vegeterianism Diet  وجود دارد يعني محدود کردن رژيم غذايي به منابع گياهي و اجتناب از مصرف انواع گوشتها که شامل گوشت قرمز ، پرندگان ، ماهي ، صدف ، محصولات حاصل از گوشت مثل روغن خوک ، ژلاتين ، رنين و حتي غذاهاي به دست آمده از حشرات مثل عسل مي باشد.

انواع گياهخواري:

Lacto - veg  : علاوه برمنابع گياهي از فرآورده هاي لبني به جز بستني در برنامه غذايي استفاده مي کنند.
Ovo - Veg : شامل فرآورده هاي گياهي و تخم مرغ مي باشند.
Lacto - Ovo - Veg : اين گروه علاوه بر منابع گياهي از شير و تخم مرغ در برنامه غذايي استفاده مي کنند که متداولترين و راحتترين نوع گياهخواري است.
Semi - Veg : اين گروه فقط گوشت قرمز را از برنامه غذائيشان حذف مي کنند. اين نوع رژيم ممکن است به دلايل مذهبي و سنتي ، الگوهاي فرهنگي و يا جهت حفظ سلامتي اتخاذ شود.
Vegan : تحت عنوان گياهخواري تام مي باشند که هر فرآورده اي که از حيوان به دست بيايد مثل شير ، تخم مرغ و يا عسل و حتي افزودني هاي غذايي مثل لستين و رنين و ويتامين D در برنامه غذايي آنها وجود ندارد رژيم اين افراد شامل سبزيجات ، غلات ، حبوبات ، انواع مغزها و انواع دانه ها و ميوه ها مي باشد.
Pesco - veg: رژيم اين گروه شامل منابع گياهي به اضافه ماهي است.
Macrobiotic - Veg : اين گروه سرسخت گياهخوارند و فقط از سبزيجات ، غلات ، و حبوبات استفاده مي کنند. ممکن است در برنامه غذايي آنها ماهي نيز اضافه شود.
Fruiterian : اين گروه فقط از ميوه هاي تازه و خشک شده ، انواع مغزها ، عسل و روغن زيتون استفاده مي کنند
دلايل گياهخواري:
مردم به دلايل مختلف از جمله به دليل اخلاقي ، فلسفي و مذهبي ،اقتصادي ، فرهنگي ويا بيماري گياهخواري مي شوند. از ديد اخلاقي بعضي از افراد مصرف غذاهاي حيواني را حفر مي دانند. از ديد مذهبي بعضي افراد کشتن حيوانات را گناه مي دانند و برخي افراد به دليل فقرهاي گياهخواري مي شوند. گروه ديگر جهت حفظ سلامتي و مسائل درماني و يا براي زيبايي اندام، گياهخواري مي شوند. در بين بودائيان و هندوان گياهخواري بسيار شايع است.

منافع گياهخواري:

رژيم گياهخواري داراي انرژي کم و از نظر درصد چربي حاوي کمتر از 30% کالري رژيم از منبع چربي تأمين مي شود که قسمت اعظم چربي هاي مصرفي حاوي اسيد هاي چرب غير اشباع مي باشد. حدود 60% آن اسيد لينولئيک مي باشد و حاوي درصد زيادي از کربوهيدراتهاي کمپلکس و فيبر مي باشد.
بنابراين اين نوع رژيم از جمله زياد و کالري کم برخوردار است. با توجه به اين توضيحات رژيم گياهخواري داراي اين مزايا مي باشد.
1)      کمک به کاهش وزن
2)      کاهش خطر ابتلا به بيماري هاي قلب و عروق
3)      کاهش سکته هاي مغزي
4)      کاهش ابتلا به سنگ کيسه صفرا
5)      کاهش ابتلا به سرطان کولون ، ريه و پستان
6)      کاهش ابتلا به ديابت نوع II
7)      کاهش ابتلا به فشار خون و آرتريت رماتوئيد
8)      مؤثر در درمان يبوست


موضوعات: خواص ميوه ها
   سه شنبه 19 اردیبهشت 1391نظر دهید »

گشنيز                Coriander
نام علمي    Coriangrum sativum

کليات گياه شناسي
گشنيز گياه بومي جنوب اروپا و مناطق مديترانه است . در بيشتر نقاط ايران نيز مي رويد . از زمانهاي قديم وجود داشته و حتي مورد مصرف مصري ها بوده است .
بقراط اين گياه را مي شناخته و براي درمان بيماريهاي مختلف از آن استفاده مي کرده است . در قرون وسطي ضعف جنسي را با گشنيز درمان مي کردند .
گشنيز گياهي است علفي و يکساله ، برنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتيمتر نيز مي رسد . برگهاي آن به دو شکل ظاهر مي شود آنهائي که در قاعده ساقه وجود دارد بشکل دندانه دار و ديگري در طول ساقه که باريک و نخي شکل مي باشند .
قسمت مورد استفاده گياه ،‌ساقه و برگ و ميوه آن است . ميوه گشنيز گرد و برنگ زرد مي باشد . بوي تازه آن مطبوع نبوده و تقريبا بد بو است ولي بر اثر خشک شدن اين بو از بين رفته و خوشبو مي شود . حتي نام لاتين گشنيز از لغت يوناني Korio مشتق شده که به معني بد بو است .

ترکيبات شيميايي:
در يکصد گرم گشنيز مواد زير وجود دارد
آب                    7/5 گرم
مواد چرب           15 گرم
سلولز                 38 گرم
اسانس               1 گرم
اسيد اگزاليک        12 ميلي گرم
کلسيم               170 ميلي گرم
ويتامين آ             200 واحد
ويتامين ث           50 ميلي گرم
مواد جرب گشنيز مرکب از اسيد اولئيک ، اسيد پالمتيک ، اسيد لينولئيک و اسيد پتروسه لينيک است .
ذر برگهاي خشک گشنيز مقدر زيادي ويتامين A,C   يافت مي شود .

خواص داروئي:
خواص طبي گشنيز
گشنيز و تخم گشنيز از نظر طب قديم ايران سرد و خشک است
خواص تخم گشنيز بقرا ر زير است
1)تخم گشنيز را پودر کرده و با نسبت مساوي با شکر و يا عسل مخلوط کنيد براي تقويت بدن بسيار مفيد است
2)معده را تقويت مي کند
3)خوذن تخم گشنيز با غذا به هضم غذا کمک مي کند
4)ادرار آور است
5)قاعده آور است
6)کرم هاي معده و روده را از بين مي برد
7)براي برطرف کردن تب تيفوئيد مفيد است
8)خاصيت ضد باکتري درد و بيماريهاي عفوني روده را برطرف مي کند
9)تب هاي نوبه اي را از بين مي برد
10)براي نرم کردن سينه از جوشانده تخم گشنيز استفاده کنيد
11)جوشانده تخم گشنيز خواب آور است
12)زکام را برطرف مي کند
12)تخم گشنيز شير را در مادران شير ده زياد مي کند
13)براي تسکين درد دندان تخم گشنيز بجويد
14)تقويت کننده قلب است
15)جوشانده تخم گشنيز يا خوردن تخم گشنيز بوداده اسهال خوني را برطرف مي کند

خواص برگ وساقه گشنيز
1)آّ گشنيز خواب آور است
2)مسکن و آرام کننده است
3)مسموميت هاي حاصله از مواد پروتئيني را برطرف مي کند
4)با غذا گشنيز بخوريد تا از ترش شدن غذا جلوگيري کند
5)تشنگي را برطرف مي کند
6)طحال را تميز و تقويت مي کند
7)براي فتق مفيد است
8)براي برطرف کردن بوب بد دهان سوپ گشنيز بخوريد
9)دل درد را برطرف مي کند

طرز استفاده:
فرمول برطرف کردن بواسير
حدود 10 گرم تخم گشنيز را در ماهي تابه ريخته و بو بدهيد تا رنگ آن قهو ه اي شود سپس آنرا پودر کنيد و با سرکه و يا شراب مخلو ط  کرده و چند روز آنراب نوشيد تا بواسير از بين برود
براي برطرف کردن دندان درد
حدود 10 گرم تخم شگنيز را در چهار ليتر آب ريخته و بگذاريدبجوشد تا حجم آن به يک ليتر برسد آنرا کمي سرد کنيد و در دهان مضمضه کنيد تا درد دندان برطرف شود
براي شستن دهان و دندان
يک قاشق چايخوري پودر تخم گشنيز را در يک ليوان آّ ب جوش ريخته و بمدت 5 دقيقه دم کنيد سپس آنرا براي شستن دهان ،‌دندان و گلو غرغره کنيد

مضرات :
گشنيزاگر باندازه بکار رود هيج گونه ضرري ندارد ولي مصرف زياد از حد آن توليد مستي توام با خستگي شديد مي کند و گاهي به خوابي عميق و گنگي و بي حسي منجر مي شود .
تخم گشنيز را مي توانيد از فروشگاههاي گياهان دارويي و يا ايراني و يا چيني خريدري کنيد . چيني ها گشنيز را جعفري چيني Chinese Parsley  مي نامند .


موضوعات: خواص ميوه ها
   یکشنبه 10 اردیبهشت 1391نظر دهید »

خرما
نام علمي    Phoenix dactylitera 

کليات گياه شناسي
خرما ميوه اي بسيار قديمي است و نام آن در کتاب مقدس 42 بار تکرار شده است . اين ميوه پرخاصيت براي مردم شکورهاي راوپايي و آمريکايي تا حدي ناآشنا است و آنرا فقط در کيک و شيريني مصرف مي کنند ولي در خاورميانه و مخصوصا در کشورهاي عربي بعنوان يک غذاي اصلي بکار مي رود .
يهوديان معتقدند درخت خرما در فلسطين و يا اسرائيل امروزي بفراواني وجود داشته است بطوريکه در ناحيه بين درياي گاليله و درياي مدره جنگل بزرگي از درخت خرما بوده است .
مسلمانان معتقدند که حضرت محمد (ص) اين درخت را خلق کرده اند . در ديانت مسيح ، برگ درخت خرما سنبل و نشانه شهادت و روح شهدائي است که در راه ديانت حضرت مسيح جان باخته اند .

ترکيبات شيميايي:
خرما داراي 25 درصد ساکاروز ، 50درصد گلوکز ، و مواد آلبومينوئيدي ، پکتين و آب مي باشد . بعلاوه داراي ويتامينهاي مختلف منجمله ويتامين A,B,C,E و مقدري املاح معدني مي باشد .
خواص داروئي:
درخت خرما خواص بيشماري درد و مي توان گفت که از تمام قسمتهاي اين درخت مي توان استفاده کرد و يک ضرب المثل عربي مي گويد که خواص درخت خرما باندازه روزهاي سال است.
از برگ و شاخه  درخت خرما سبد  و فرش تهيه مي کنند . از هسته آن نان و از ميوه خرما شراب و عسل . همانطور که مي دانيم  خرما تنها ميوه ايست که در صحرا وجود دارد و طبيعت اين درخت را به مردم صحرا داده است که تمام احتياجات خود را از آنر فع مي کنند .
مردم صحرا هسته درخت خرما را در کرده و از آن نان مي پزند يا در اين هسته را بو داده و از آن بعنوان قهوه استفاده مي کنند زيرا دم کرده آن بسيار مطبوع است و يا حتي اين در را در آب براي چند روز خيس کرده و بعنوان غذاي مقوي به شترهاي خود مي دهند و معتقدند که اين غذا از گندم و جو مقوي تر است .
اعراب از قديم اعتقاد داشتند که خرما انرژي خورشيد را  گرفته و در خود ذخيره مي کنند و اين انرژي با خوردن خرما به بدن آنها منتقل مي شود .
اعراب از خرماي کال نيز استفاده مي کنند و معتقدند که اثرات درماني بسياري درد من جمله خرماي سبز تقويت کننده اعمال جنسي و انرژي زا يم باشد . حتي هسته خرماي سبز را نيز در کرده و پمادي از آن تهيه مي کنند که براي زخمهاي آلات تناسلي بکار يم رود .
اثر ديگر معجزه آساي هسته خرما از بين بردن تورم پلک هاي چشم است براي اين منظور پمادي از در هسته خرما درست کرده و آنرا روي چشم مي گذارند اين پماد براي رشد مژه هاي چشم نيز بهترين دارو است .
زندگي پرمشغله و ناراحتي هاي رواني که ميل جنسي را در بعضي از اشخاص از بين مي برد بهترين علاجش خوردن مداو م خرما است که ميل جنسي را باين اشخاص باز مي گرداند . در زمانهاي قديم همواره خرما را براي قدرت و انرژي بکار مي برده اند و هنوز بهترين ميوه براي بازيافتن انرژي و قدرت جواني است .
گلهاي درخت خرما نيز خاصيت دارويي دارند . طعم گلهاي درخت خرما تلخ است و اثر مسهلي درد .

مضرات :
مواظب باشيد در خوردن آن افراط نکنيد زيرا داراي قند زيادي است . در اين صورت آنهايي که لوزالمعده حساس دارند و يا آنهايي که بيماري قند در خانواده آنها وجود دارد بايد کمتر از اين ميوه استفاده کنند

   یکشنبه 27 فروردین 1391نظر دهید »

هندوانه                   Watermelon
نام علمي           Citrullus vulgaris 

کليات گياه شناسي
هندوانه گياهي است يکساله ويک پايه ساقه آن خزنده و پيچک درد و برگهاي آن پهن با بريدگيهاي عميق مي باشد . گلهاي آن کوچک و زردرنگ است . ميوه آن رگد يا دراز . پوست آن سبز رنگ و داخل آن قرمز مي باشد . تخمه هندوانه بر حسب انواع مختلف آن ممکن است سياه ، قرمز ، سفيد و يا زرد باشد .
ترکيبات شيميايي:
هندوانه داراي اسيد آمينه اي بنام سيترولين و موادي بنام کاروتن و ليکوپن و نوعي قند بنام مانيتول مي باشد
در صد گرم هندوانه مواد زير موجود است
آب                           92 گرم
پروتئين                     0/5 گرم
مواد چربي                0/2 گرم
نشاسته                  6 گرم
کلسيم                   0/7 ميلي گرم
فسفر                     10 ميلي گرم
آهن                       0/5 ميلي گرم
سديم                    1 گرم
پتاسيم                 100 ميلي گرم
ويتامين آ              600 ميلي گرم
ويتامين ب 1         0/03 ميلي گرم
ويتامين ب 2        0/3 ميلي گرم
ويتامين ب 3        0/2 ميلي گرم
ويتامين ث           8 ميلي گرم
تخم هندوانه داراي حدود 30 درصد روغن است که از نظر خواص شيميايي مانند روغن بادام مي باشد .

خواص داروئي:
هندوانه از نظر طب قديم ايران سرد و تر است . گرما را برطرف مي کند و بهترين ميوه تابستان است .
1)هندوانه مدر است و به پائين آوردن فشار خون کمک مي کند
2)هندوانه معده را تقويت مي کند
3)پوست سفيد داخل هندوانه براي زخم گلو و دهان بسيار موثر است
4)مغز تخمه هندوانه کرم هاي معده و روده را از بين مي برد
5)هندوانه براي ورم مثانه مفيد است
6)هندوانه بدن را تازه  شاداب مي کند
7)هندوانه براي اشخاص گرم مزاج بسيار خوب است
8)آب هندوانه مخلوط با سکنجبين علاج کننده يرقان و دفع کننده سنگ کليه است
9)براي خنک کردن بدن در روزهاي گرم تابستان هندوانه را با شکر بخوريد
10)براي برطرف کردن تب و اخلاط بدن هندوانه را با شير خشت بخوريد
11)براي رفع خارش بدن هندوانه را با تمبر هندي بخوريد
12)هندوانه را بايد هميشه بين دو غذا خورد يعني تقريبا سه ساعت بعد از غذا و يکساعت قبل از غذا . زيرا اگر بلافاصله بعد از غذا خوزده شود در هضم غذا اختلال ايجاد مي کند همچنين نبايد آنرا با ميوه هاي ديگر مخلوط کرد زيرا توليد نفخ شکم مي کند


موضوعات: خواص ميوه ها
   پنجشنبه 24 فروردین 1391نظر دهید »

1 3